VANUIT DE SCHOOLLEIDING
We leven in een turbulente tijd, waarin stille armoede, de oorlog in Oekraïne en het klimaat thema’s zijn die veel mensen bezighouden. Ook onze leerlingen komen op school met hun vragen over deze thema’s; nemen hun eigen gedachten mee en zoeken verbinding en interactie met andere leerlingen en met de leerkrachten.
Van de week stapte ik een klas binnen en de leerkracht was bezig met een intensief gesprek over de watersnoodramp van 1953. De leerkracht zei tegen mij: ‘Ik ben even anders begonnen, want ik vind dat ik aandacht moet besteden aan de Watersnoodramp van 1953.’
Ik was blij verrast, want de Watersnoodramp was steeds op het nieuws. In de nacht van 31 januari op 1 februari was het zeventig jaar geleden dat de Watersnoodramp, de grootste natuurramp van de 20ste eeuw, in ons land plaatsvond. Grote delen van Zeeland, Zuid-Holland en Noord-Brabant overstroomden en er kwamen 1836 mensen om het leven.
Nederland zat in die tijd nog in de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog. De Tweede Wereldoorlog (hierna WOII) had ons land voor een groot deel in puin achtergelaten. Zelfs in 1953, zeven jaar na WOII, was er nog genoeg wat de bevolking van Nederland herinnerde aan WOII. Zo werden er onder andere overal huizen gebouwd, bunkers geruimd in Amsterdam, werd het treinennet geëlektrificeerd, kwam de televisie en was de telefoon in ontwikkeling. De telefoon wordt in die tijd vooral op kantoren gebruikt, maar dan nog wel via een operator die je doorverbond naar een andere telefoon. Het Staatsbedrijf der Posterijen, Telegrafie en Telefonie (de PTT) maakte een instructiefilm, omdat lang niet iedereen wist hoe je moest telefoneren.
Wat hebben er sindsdien baanbrekende ontwikkelingen plaatsgevonden. Zijn het ook allemaal goede ontwikkelingen geweest, vraag ik mij weleens af?
Zo heb ik vernomen dat tijdens de discoavond bijna alle bovenbouwleerlingen een mobiel hadden meegenomen. De kinderen waren drukker met de mobiel dan met het feest. Ik weet….het is van deze tijd, maar ik vraag me dan af of dit de verbinding of de interactie is die we zoeken? Wij bezinnen ons hier nog op. Hoe denkt u hierover?
1953 lijkt zo’n andere tijd met heel andere problematiek, maar eigenlijk hebben we nu andere problemen……of ik moet accepteren dat we ons in een postmoderne samenleving bevinden.
Anita Klompsma-Bolk.
